hotel Linnen, Nijmegen

Beroepshalve sliep Erik Nook regelmatig in hotels, maar altijd achteloos. Niet als Justine de leiding had; dan was de gelegenheid met zorg uitgezocht. Zij had hem thuis in Den Haag al de foto’s van de verschillende hotelkamers laten zien en hem laten meedenken over de prijzen. 

Zodoende sliepen zij vannacht samen in hotel Linnen, in Nijmegen. De volgende dag om tien uur zou Justines congres beginnen. ‘Leuk, om de avond ervoor iets samen te doen’, had Justine gezegd. 

Erik Nook had niet de indruk dat het hotel, waaraan al zoveel voorpret besteed was, daarom ook duurder was dan de hotels waarin hij anders zo achteloos sliep. Dat was al winst! Het eerste wat ze samen deden toen ze hun hotelkamer betraden, was controleren of alles wat de website beloofd had precies zo waargemaakt werd als ze gedacht hadden. 

Ja, er waren kleuren op de wanden. Inderdaad: het aanrechtblad van de kitchenette op de kamer was van echt hout. Net zoals op het internet keken de grote ramen uit op een straat of laan van zowat Haagse allure, en een boom. Zoals in vrijwel elk hotel dat de laatste economische crisis had overleefd was over alles nagedacht, maar een klein beetje anders dan in de achteloze hotels uit de eerste paragraaf. 

Op de gang ontdekte Erik Nook een expliciet medicijnkastje, met daarin tandpasta, inlegkruisjes, scheermesjes, schoensmeer en deodorant. ‘Maar waar zijn dan de condooms?’ vroeg hij aan Justine. Ze gingen tenslotte iets samen doen. 

Afgezien van de condooms, had het hotel ook geen receptie. In plaats daarvan was een nóg een kitchenette, waar een jonge vrouw naast een pakje sigaretten en een pinautomaat zat. Erik Nook vond zichzelf te oud om zelfs maar haar vader te zijn. Het trof hem hoe ze haar best deed om alle details van hotel Linnen gepassioneerd aan te prijzen. 

Sinds 1923 is Nijmegen een studentenstad. Het is in Nijmegen voor een vastgoedbaron met horeca-ambities geen enkel probleem om welbespraakte mensen te vinden die willen doen alsof een kitchenette een hotelreceptie is. Hotel Linnen is een ‘concept’, dat blijkt al uit de ironische naam. En hoewel Erik Nook het echt nergens (zijn achteloze hotelervaringen ten spijt) aan kon zien, hij zou niet verrast zijn als hotel Linnen eigenlijk een imprint van Van Der Valk zou zijn. 

 https://www.hotel-linnen.eu

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dagelijks Lekker, Amsterdam

Afbeelding
Zou het, 'Dagelijks Lekker'? Misschien, als Erik Nook op de Zuidas zou werken en om een loopje verlegen zat, vanaf zijn kantoor op de 23e verdieping. Hij had alleen de indruk dat die collega's zichzelf gemiddeld meer luxe gunden dan wat Dagelijks Lekker te bieden had. Proletarisch royaal beleggen deden ze wel, bij Dagelijks Lekker. Brie met paprikaspread en paprikareepjes: de beide helften van het doorgesneden broodje waren even dik als de brie en de paprika bij elkaar, zoals dat hoorde in de horeca. Niemand belegt zijn broodjes thuis zo dik. Zoals niemand thuis brie met paprikaspread en paprika combineert. En die hele stapel brood en brie en paprika met paprikaspread kostte maar 1,90! Alles koste hier trouwens 1,90. Twee gevulde koeken voor 1,90. Soep voor 1,90. Salade mozzarella en groene pesto: 1,90. Yoghurt smoothie met mango en perzik: 1,90. 'En als ik nou één gevulde koek wil?' vroeg Erik Nook, die zulke dingen nooit zou vragen op de plekken waar voo...
Meer lezen

Leicastore, Amsterdam

Afbeelding
Spoedig zou de oude van Justine tachtig jaar worden; het leek zijn enige schoonzoon derhalve passend om toch maar eens op zoek te gaan naar een cadeau. Wat heeft het voor nut om een tachtigjarige een cadeau te geven? Het belangrijkste nut is, dat men een pijnlijke discussie kan vermijden over het nut van cadeaus, en daarmee samenhangende thema's als dankbaarheid, familiezin en tradities. Geld was uiteraard het probleem niet. Feitelijk was een cadeau voor Gert een soort investering, aangezien de kans groot was dat Justine en Erik Nook de man zouden overleven en het cadeau, misschien nog in de verpakking, in de kolossale inboedel van de overledene zouden aantreffen. Wie een beetje 'n optimistische kijk op geld had, zou elk cadeau trouwens als een investering kunnen zien. Laat Erik Nook nou iemand zijn die een optimistische kijk had op geld! Zoals bekend runt Gert een winkelvoor kunstenaarsbehoeften in het centrum van Den Haag. De oude vindt dat de buurt verloedert, omgekeer...
Meer lezen

Houtman, Zwolle

Afbeelding
Een belangrijk deel van Erik Nooks identiteit was die van een stedeling. Hij woonde immers in Den Haag, het grootste dorp van Nederland. Hij wilde best grootmoedig erkennen dat er enkele (twee namelijk) steden in Nederland waren die groter waren dan de zijne, maar dat maakte hem niet minder stedeling. De bewoners van Utrecht, die Den Haag, Rotterdam en Amsterdam voor zich moesten dulden, die hadden iets uit te leggen, aan zichzelf. Of aan Erik Nook, desgevraagd. Als je Utrecht een grote stad ging noemen, dan kon je dat van Alkmaar, Middelbug of Venlo ook wel zeggen.  Toen hij echter door de binnenstad van Zwolle aan het sjokken was, groeiden de twijfels voer Den Haag. Hij had met Justine grappen gemaakt over het een ding dat het ’provinciehuis’ genoemd werd. Vanuit allerlei plekken van de historische binnenstad konden wandelroutes gevolgd worden die zouden uitkomen bij dat provinciehuis. Erik Nook kon zich de betonnen bureaucratie van dat instituut precies voorstellen; hij de...
Meer lezen