Schiphol, Haarlemmermeer
Een lichte irritatie kon Erik Nook niet onderdrukken, toen hij arriveerde op de nationale luchthaven Schiphol. Was het nodig, dat de stem in de trein dit landelijke instituut aankondigde als 'Amsterdam Airport'? En vooral dat dat geen incident was, want alles in het op internationaal toerisme ingerichte Schiphol Plaza resoneerde Amsterdam. Was de Keukenhof werkelijk Amsterdam Gardens?
Erik Nooks vliegbevlieging was alleen maar tijdelijk geweest, vlak voor zijn puberteit, nadat zijn opa hem verschillende keren meegenomen had naar Ypenburg. Nootdorp, hun geboortedorp, had toch maar mooi Ypenburg, zoals er overal in Nederland veldjes waren met luchtmachines erop. Valkenburg, ten noorden van Den Haag. Of Schiphol, in de Haarlemmermeer. Daarna kickten de hormonen in, en werd vliegen voor hem gewoon transport, met zijn eigen voor- en nadelen.
Erik Nook was opnieuw op stagebezoek. Hij wist wel dat zijn irritatie groter was dan Amsterdam Airport. Het zat hem dwars dat de reputatie van deze werkgever hem in een pak en een das gekregen had, en bovendien in een trein. Hij begreep best dat hij zijn ergernis niet kon laten blijken aan student T, die daar al kwam aansnellen, terwijl hij zich iets groter leek te maken in zijn geel reflecterende veiligheidsjasje.
Een van de postpuberale nadelen van vliegen was die bespottelijke nadruk op veiligheid. T vond daar nog niks bespottelijks aan, getuige de walkie-talkie, het pasje om zijn nek en het autoritaire gebaar waarmee T zijn stagedocent, minstens zo autoritair business class gekleed, om zijn legitimatie vroeg. Erik Nook moest zijn paspoort overleggen, om de bedrijfsbegeleider van T te spreken te krijgen.
Over wat daarbinnen besproken werd, kon Erik Nook alleen in bedekte termen verslag doen aan Justine. Omwille van de veiligheid waren de dingen die T deed uiteraard geheim. Terecht ook wel dat zulke dingen geheim bleven! 'Het is een schande!' mopperde Erik Nook tegen zijn vrouw.
'Mm-mm', zei zij, met haar hoofd nauwelijks bij de bedekt verwoorde veiligheidskwesties van zoiets platvloers als vliegvelden.
Bovendien, had Erik Nook benadrukt, het ging helemaal nog om iets gevaarlijks, alleen om iets ontzettend doms.
Erik Nooks vliegbevlieging was alleen maar tijdelijk geweest, vlak voor zijn puberteit, nadat zijn opa hem verschillende keren meegenomen had naar Ypenburg. Nootdorp, hun geboortedorp, had toch maar mooi Ypenburg, zoals er overal in Nederland veldjes waren met luchtmachines erop. Valkenburg, ten noorden van Den Haag. Of Schiphol, in de Haarlemmermeer. Daarna kickten de hormonen in, en werd vliegen voor hem gewoon transport, met zijn eigen voor- en nadelen.
Erik Nook was opnieuw op stagebezoek. Hij wist wel dat zijn irritatie groter was dan Amsterdam Airport. Het zat hem dwars dat de reputatie van deze werkgever hem in een pak en een das gekregen had, en bovendien in een trein. Hij begreep best dat hij zijn ergernis niet kon laten blijken aan student T, die daar al kwam aansnellen, terwijl hij zich iets groter leek te maken in zijn geel reflecterende veiligheidsjasje.
Een van de postpuberale nadelen van vliegen was die bespottelijke nadruk op veiligheid. T vond daar nog niks bespottelijks aan, getuige de walkie-talkie, het pasje om zijn nek en het autoritaire gebaar waarmee T zijn stagedocent, minstens zo autoritair business class gekleed, om zijn legitimatie vroeg. Erik Nook moest zijn paspoort overleggen, om de bedrijfsbegeleider van T te spreken te krijgen.
Over wat daarbinnen besproken werd, kon Erik Nook alleen in bedekte termen verslag doen aan Justine. Omwille van de veiligheid waren de dingen die T deed uiteraard geheim. Terecht ook wel dat zulke dingen geheim bleven! 'Het is een schande!' mopperde Erik Nook tegen zijn vrouw.
'Mm-mm', zei zij, met haar hoofd nauwelijks bij de bedekt verwoorde veiligheidskwesties van zoiets platvloers als vliegvelden.
Bovendien, had Erik Nook benadrukt, het ging helemaal nog om iets gevaarlijks, alleen om iets ontzettend doms.
Reacties
Een reactie posten