Silicat, Noord-Scharwoude

En zo reed Erik Nook al voor de derde keer het terrein van De Eemhof in Zeewolde op. Het inspireerde hem om zijn vriend Sjoerd - net als vroeger - zich door het leven te zien ploeteren in het zelfstandige woninkje op het vakantiepark. Het hielp ook dat er een klus was in de noordflank, waardoor hij dagelijks maar veertig kilometer hoefde om te rijden om even bij Sjoerd langs te gaan.

Erik Nook had verwacht dat hij alle portiers van De Eemhof nu dus wel zou kennen, maar een vakantiepark bleek daarin echt anders dan alle bedrijven die hij in zijn carrière al bezocht had. De portier van vandaag stond hem niet toe om met de auto tot voor het huisje van Sjoerd te rijden. Bovendien regende het ook nog, onderweg van het parkeerterrein over het eindeloze terrein met de bochtige, smal belommerde wegen.

'Voorzichtig, Simon is hier', lispelde Sjoerd door het erg smalle kiertje dat hij de deur, uit klaarblijkelijke veiligheidsoverwegingen, toestond.
'Simon?' Fatsoenlijke huizen hebben een afdak bij de voordeur, om begrijpelijke redenen. Waarom hebben de huisjes van De Eemhof dat niet? Bij naar inzien begreep Erik Nook eigenlijk best waarom zulke afdakjes niet nodig waren bevonden, maar wie was Simon? Het water liep al in zijn kraag.
Sjoerd keek naar beneden, waar door de kier van de deur, vanwege zijn beide voeten, nog niet een kip of een slang kon ontsnappen.
'O,... Símon!' zei Erik Nook. 'Heb je Simon hierheen gehaald?'

En terwijl hij geleidelijk de taak van Sjoerds benen bij de kier overnam door zelf behoedzaam naar binnen te stappen, zag hij de oude, vergeleken met de kier toch verrassend omvangrijke kater in het woonkamertje zitten. Simon likte zichzelf, voorwendend dat al die moeite bij de deur nergens voor nodig was.
'Mag dat dan hier, een kat?' vroeg Erik Nook.
'Natuurlijk niet, maar dat hoeven ze toch niet te weten?' De deur was inmiddels gesloten.

Het kwam erop neer dat van iedereen die Sjoerd in Scheveningen had achtergelaten - zijn vrouw Hester en zijn beide jongvolwassen kinderen - Simon degene was die hij het meest gemist had. Trots liet Sjoerd zien hoe Simon hier een eigen kamer met maar liefst twee bedden in gebruik had. Een opengeklapte koffer diende als kattenbak.

'Gadver, die kattenbak! Dat is toch smerig?' vond Erik Nook, namens Justine en Hester, maar natuurlijk ook namens de portiers van De Eemhof.
'Nou, ruik maar eens dan', provoceerde Sjoerd. 'Dat is Silicat, volkomen geurloos.'
Niet om te ruiken, maar toch: met zijn hoofd  iets dichterbij de gecamoufleerde kattenbak, zag Erik Nook de hagelwitte korrels glinsteren. Silicat!

'Ik heb achterin mijn auto nog tien zakken liggen', bekende Sjoerd.
'Tíen zakken?'
'Ze gaan ophouden met het leveren; Silicat is te slecht voor het milieu.'
'Tja, het glinstert ook wel heel erg', zei Erik Nook, met een blik op de koffer.
'Nee, het gaat om het winnen van de grondstof. De mijnen moeten dicht, of zoiets.'
'Het is silicium, Sjoerd. Een kwart van de aarde bestaat uit silicium.'
'Ik heb de laatste zakken, Erik!'

silicat.eu

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dagelijks Lekker, Amsterdam

Afbeelding
Zou het, 'Dagelijks Lekker'? Misschien, als Erik Nook op de Zuidas zou werken en om een loopje verlegen zat, vanaf zijn kantoor op de 23e verdieping. Hij had alleen de indruk dat die collega's zichzelf gemiddeld meer luxe gunden dan wat Dagelijks Lekker te bieden had. Proletarisch royaal beleggen deden ze wel, bij Dagelijks Lekker. Brie met paprikaspread en paprikareepjes: de beide helften van het doorgesneden broodje waren even dik als de brie en de paprika bij elkaar, zoals dat hoorde in de horeca. Niemand belegt zijn broodjes thuis zo dik. Zoals niemand thuis brie met paprikaspread en paprika combineert. En die hele stapel brood en brie en paprika met paprikaspread kostte maar 1,90! Alles koste hier trouwens 1,90. Twee gevulde koeken voor 1,90. Soep voor 1,90. Salade mozzarella en groene pesto: 1,90. Yoghurt smoothie met mango en perzik: 1,90. 'En als ik nou één gevulde koek wil?' vroeg Erik Nook, die zulke dingen nooit zou vragen op de plekken waar voo...
Meer lezen

Leicastore, Amsterdam

Afbeelding
Spoedig zou de oude van Justine tachtig jaar worden; het leek zijn enige schoonzoon derhalve passend om toch maar eens op zoek te gaan naar een cadeau. Wat heeft het voor nut om een tachtigjarige een cadeau te geven? Het belangrijkste nut is, dat men een pijnlijke discussie kan vermijden over het nut van cadeaus, en daarmee samenhangende thema's als dankbaarheid, familiezin en tradities. Geld was uiteraard het probleem niet. Feitelijk was een cadeau voor Gert een soort investering, aangezien de kans groot was dat Justine en Erik Nook de man zouden overleven en het cadeau, misschien nog in de verpakking, in de kolossale inboedel van de overledene zouden aantreffen. Wie een beetje 'n optimistische kijk op geld had, zou elk cadeau trouwens als een investering kunnen zien. Laat Erik Nook nou iemand zijn die een optimistische kijk had op geld! Zoals bekend runt Gert een winkelvoor kunstenaarsbehoeften in het centrum van Den Haag. De oude vindt dat de buurt verloedert, omgekeer...
Meer lezen

Houtman, Zwolle

Afbeelding
Een belangrijk deel van Erik Nooks identiteit was die van een stedeling. Hij woonde immers in Den Haag, het grootste dorp van Nederland. Hij wilde best grootmoedig erkennen dat er enkele (twee namelijk) steden in Nederland waren die groter waren dan de zijne, maar dat maakte hem niet minder stedeling. De bewoners van Utrecht, die Den Haag, Rotterdam en Amsterdam voor zich moesten dulden, die hadden iets uit te leggen, aan zichzelf. Of aan Erik Nook, desgevraagd. Als je Utrecht een grote stad ging noemen, dan kon je dat van Alkmaar, Middelbug of Venlo ook wel zeggen.  Toen hij echter door de binnenstad van Zwolle aan het sjokken was, groeiden de twijfels voer Den Haag. Hij had met Justine grappen gemaakt over het een ding dat het ’provinciehuis’ genoemd werd. Vanuit allerlei plekken van de historische binnenstad konden wandelroutes gevolgd worden die zouden uitkomen bij dat provinciehuis. Erik Nook kon zich de betonnen bureaucratie van dat instituut precies voorstellen; hij de...
Meer lezen